Ik heb al een tijdje niks meer geschreven... Sorry sorry sorry maar om hier goed te maken heb ik twee verhalen. Dus eerste deze over mijn laatste twee weken in Auckland gevolgd door mijn eerste week reizen samen met vriendje lief.

5/4/2015

de laatste twee weekjes in Auckland zijn aangebroken en Justin komt bijna.

Terwijl in Nederland de zomertijd is ingegaan is hier de wintertijd aangebroken, maar echt herfst is het nog niet... De winter in Auckland kan een beetje vergeleken worden met de herfst in Nederland, het kan 6 dagen regenen en daarna kan de zon weer volop schijnen en zijn de temperaturen minimaal tussen de 4 en 7 graden. Gelukkig duurt het nog wel even voordat het in Auckland zover is en trek ik met het grootste plezier mn slippers nog aan en trek in s avonds een vestje aan omdat het dan wat kan afkoelen maar echt klagen kan ik nog niet.

De afgelopen weken had ik 40+ uren gewerkt en een aantal extra diensten gedraaid voor collega's in nood.... Wat moeten ze toch zonder mij. En door dat vele werken was is wel toe aan een beetje afleiding dus kwam the staff party van afgelopen week wel van pas. Op goede vrijdag was het restaurant gesloten dus dat was de aangewezen datum voor een hospo feestje.... en we weten allemaal hoe die feestje eindigen. Echter hebben de kiwi's, aussies (en schijnbaar ook de Engelse) een wet verzonnen waarbij er geen alcohol mag worden verkocht op goede vrijdag, eerste paasdag en eerste kerstdag. Gelukkig hebben ze voor de horeca een uitzondering gemaakt waarbij men een uur voor en een uur na het consumeren van een sustainible meal mag drinken.... Meest bizarre law ever!

we begonnen om 11:15 met een glaasje bubbels (wat legaal was want het was provided en dan mag het wel). Na deze refreshment liepen we richting onze sportieve activiteit: bowlen.... Gelukkig ben ik daar heel goed in en was mijn score zo laag dat de acht-jarige dochter van mijn baas een bijna hogere score had. Doordat er werd gezorgd voor eten mochten we tijdens het bowlen ook een drankje drinken... Of twee en voor sommige zelfs 3 of 4,5,6.... Etc. Maar zoals altijd heb ik mij natuurlijk keurig gedragen. Na het bowlen zijn we gaan lunchen en rond een uurtje of 5 was het feestje afgelopen en werden we het restaurant zacht handig uitgeschopt vanwege The Liqour Law. Aangezien we nog wel zin hadden in een feestje gingen we met een klein gezelschap richting het appartement van collega's om daar verder te gaan en een proper einde te maken aan een horeca feestje op het balkon van het appartement met het meeste mooie uitzicht ooit.

Door al het vele werken was is vergeten hoe mooi het hier kan zijn en hoe privelidged ik mag zijn dat ik hier ben. En terwijl ik op het balkon sta samen met mijn collega's met een wijntje in mijn hand terwijl de zon langzaam ondergaat en het langzaam donker zie worden besef ik mij dit weer. Auckland heeft dan misschien niet de magie van Londen of de chaotische schoonheid van Amsterdam maar wel een ongelofelijke rust, natuurlijk rust, die ik bijvoorbeeld elke keer weer beleef als ik ga hardlopen en het water hoor en de wind langs mijn sun-kissed skin voel gaan. En boven op dat balkon begrijp ik waarom mijn collega's, die uit alle uithoeken van de wereld komen , hier willen blijven en zo houden van deze plek en stiekem ben ik in deze maanden van Auckland gaan houden....