South island - new zealand

Sorry dat het zo weer zolang duurde maar zoals jullie door hebben ben ik niet heel goed in het bijhouden van mijn reisblog maar ik hoop dat jullie wel een beetje op de hoogte worden gehouden door de vele foto's die ik op Facebook zet. In dit verhaal beschrijf ik de laatste 2 weken in Nieuw Zeeland ( i know dat is al een maand geleden, my fault).

I am going on an adventure!

zo als beloofd verhaal nummer twee

17/04/2015

en nu is het echte avontuur waar ik de halve wereld voor over ben gereisd.... Backpacken. In mijn lastate dagen in Auckland ben ik begonnen met pakken en mijn grootste hobby: schoonmaken. Maar tussen deze bezigheden moest er ook nog gewermt worden... En op mijn een na laatste dag moest ik van enig collega alvast afscheid nemen dus zijn we met een drankje op het achterdek van de bar gaan zitten en een aantal drankjes zijn we met een aantal nog naar de kroeg geweest tot de lichten aangingen en zijn we rollend, kruipend en stumbeling naar huis gegaan, om de volgende ochtend wakker te worden van de wekker (8am) met the most disgusting feeling ever! Dus rustig opstaan, douchen, heel veel koffie en beginnen met de laatste schoonmaak en inpak sessie. En als je zo brak bent als ik me toen voelde is dat het slechte idee ooit!

Dus met een brak hoofd ben ik aan de verhuizing begonnen en alles ging natuurlijk mis... Volgens die heks van een landlord waren de muren niet goed schoon dus mocht ik in de weer met een spons en toen de muur schoon was en ik borg in mijn portemonnee wilde stoppen... Foetsie portemonnee... Dammit!! ( bleek gewoon in en andere tas te zitten dan normaal). Na enige gestommel ging ik op weg naar de AirBnB waar ik en Jus een aantal nachten zouden blijven. na een kleine speurtocht kwam ik eindelijk aan bij de AirBnB. Spullen neer gooien en snel naar Ponsonby om onze auto te kopen...pffffff. Na enig geregel, papierwerk en het leegplunderen van mijn fooienpot was de auto van ons.

en toen op naar m'n laatste avondje bij The foodstore. SNIK. Nadat ik klaar was met werken en van iedereen afscheid had genomen liep ik met een dubbel gevoel weg, ondanks dat ik echt toe ben aan vakantie en natuurlijk niet kon wachten om Justin weer te zien en we samen vakantie konden vieren, wist ik bij de eerste stap die buiten de deur zette dat ik deze plek zou gaan missen. Ondanks al het harde werken zijn het de collegas die mij elke keer weer aan het lachen konden maken en mij deel lieten uitmaken van hun leven hier en ik zal ze nooit vergeten. Gelukkig weet ik dat ze om me geven en met zullen missen net zoals dat ik hun zal missen.

24/04/2015

op de vroege ochtend van 18 april kwam Jus eindelijk aan. Nadat ik beetje had geslapen ging ik richting de bus, die precies voor m'n neus vertrok... Godver! Nouja dan maar met de taxi. En toen was het zover, na 5,5 maand alleen te hebben geskypt, geen knuffels, kusjes heb ik hem eindelijk weer in m'n armen. We zijn vanuit het vliegveld dus snel naar de AirBnB gegaan om "bij te slapen". Toen we wakker werden hebben we lekker ontbeten met pannenkoekjes, want onze hosts hadden er teveel gemaakt nomnomnom! Daarna hebben we een klein rondje gemaakt langs Ponsonby, de haven, alle plekjes waar ik een trial had gehad, had gewerkt en natuurlijkThe Foodstore waarbij iedereen naar buiten kwam om Jus te zien. En als afsluiting van de eerste avond hebben we heerlijk gegeten bij The Blue Breeze Inn met dumplings, wontons, flesje wijn... Yummy yummy we had love in our tummy!

Zondag zijn we naar the Sky Tower geweest en hebben heerlijk in Victoria park in het zonnetje gelegen. Omdat ik natuurlijk alle mooie plekjes wilde laten zien zijn we voor zonsondergang met de auto naar Devonport gereden, waar je een super mooi uitzicht hebt op Auckland en lekker rustig langs het water kan lopen en alleen de zee hoort. Terug in de BnB heb ik voor ons gekookt en de rest van de avond film gekeken. Aangezien we dinsdag ochtend op tijd weg wilde hebben de maandag besteed met het doen van boodschappen en hebben we s avonds op m'n werk gegeten. Eerst een glaasje bubbels en daarna aan tafel. We kregen eerste een amuse van een aantal van de voorgerechtjes, het is echt super mooi opgemaakt en smaakte ook super, vooraf hadden we crayfish en Bluff oyster, they're sooooo good! En voor het hoofdgerecht kregen we een spoom van peerijs en basilicum gevolgd door onze hoofdgerechten (tuna&duck). Als afsluiting van de avond hebben we nog een drankje gedaan bij collega's om vervolgens ons bedje op te zoeken en in gedachte afscheid te nemen van The City Of Sails.

de ochtend erna hebben we de verzekering geregeld en kon om 11 uur de vakantie echt beginnen. Onze reis begon richting Bay of islands. Het was super mooi weer en tussendoor zijn we gestopt in Paihia voor een broodje in de zon. Hier hebben we een camping in de buurt uitgezocht. Dit was een veldje aan een beekje in the middle of nowhere. Gelukkig was een wel een WC maar naar het bezoeken van deze heb ik vrij snel het besluit genomen dat wildplassen een betere optie was en leek dat idee van die plas tuitjes voor vrouwen nog niet eens zo'n slecht. Het was nog een beetje onwennig om de in auto te slapen maar we zijn er van overtuigd dat we gaande de reis er beter in gaan worden.

De dag erna zijn we richting Cape Reinga gegaan waar de South pacific ocean en de Tasmaanse zee bij elkaar komen. Maar voordat we daar waren hebben we eerst echt kennis gemaakt met de Nieuw Zeelandse High Way. Dit zijn wegen waar je gewoon honderd mag rijden maar af en toe even moet afremmen omdat er een scherp bochtje aankomt. In Nederland zouden we deze wegen als 80 km of soms zelfs 60 km wegen categoriseren, maar nee hoor hier mag je gewoon lekker honderd over de weg en wordt er gelukkig voor de bocht aangegeven dat wordt geadviseerd om af te remmen tot bijvoorbeeld 45 km per uur en komt het regelmatig voor dat je in een soort van achtbaan terecht komt. Maar het is wel verschrikkelijk mooi en na elke bocht verbazen we ons weer over het uitzicht.

Na cape Reinga hebben we aanstalte gemaakt naar 90 mile beach, een strand waar je met de auto op mag, en dat leverde weer de enige oh's en ah's op. Omdat we niet zo super veel tijd wilde besteden hebben we besloten op weer richting Auckland te rijden en te overnachten in Whangarei. We hebben dus in een dag van Bay of islands naar cape reinga gereden en via 90 mile beach en the high Way terug richting Auckland... Geloof me dit zijn veel kilometers die we hebben gemaakt en ik was er helemaal klaar mee toen we in Whangarei aan kwamen. We hebben snel wat gegeten bij een Thai, wel super lekker trouwens, en hebben daarna een rustplekken gevonden waar we konden slapen en tot onze blijdschap de ochtend werden gewekt door twee hanen... Make my day.

De 23e zijn we vanuit Whangarei via Auckland naar coromendal gegaan. Er waren hier een paar plekjes die ik heel graag wilde zien dus dat hebben we ook gedaan. We zijn eerste langs hot water beach gegaan. Hier heb je in de grond bronnen met grondwater zitten die worden verwarmd door een warmte die vanuit een scheur in de aarde naar boven komt. We hebben dus een schepje gekocht en met laag water, samen met nog 20 anderen, een gat proberen te graven. En jawel er was echt warm water en we heben onze voetjes heerlijk verwarmd. Hierna zijn we een klein stukje verder gereden om cathedrale cove te bewonderen en de zon lichtjes te zien zakken, echt heel mooi. Omdat het al wat later was hebben we een dichtbijzijne camping opgezocht, met douche, en hebben we hier heerlijk overnacht en konden we de dag erna weer fris op pad.

Elk stukje dat we rijden blijven we onze ogen uitkijken. Elke 10 minuten zijn anders. Het ene moment zitten we in een achtbaan door de bushbush en het volgende moment rijden we door een vlak gras landschap met koeien en schapen aan beiden zijden en daarna komen we weer een groot en vooral prachtig meer tegen. En de nachten zijn hier vaak vrij helder dus kan je de mooiste sterren hemels zien. Echt geweldig!!

Al voordat ik richting nieuw zeeland ging waren Jus en ik het over een ding eens we moesten en zouden naar Hobbiton, de filmset van The Shire voor zowel The Hobbit als Lord Of The Rings. En nu was het eindelijk zover! We zijn redelijk oprijd vertrokken en een WiFi plekje in de buurt gezocht om zo een online boeking te maken voor die dag. Dus rustig aan reden we richting Matamata tot we de afslag voor Hobbiton zagen en reden we voor een heuvelachtig landschap vol met schaapjes. Daar aangekomen stapte we op een bus richting de set, die achter de heuvels ligt. En het was echt fantastisch! Van alle hobbithuisjes hebben ze er 39 behouden voor publiek, je hebt grote huisjes, kleine huisjes etc in allerlei kleuren. De verschillende maten van de huisjes hebben te maken het gezichtsbedrog dat ze creëeren in de film. Zo hadden de personen die de hobbit speelde een deurtje op normale hoogte maar zodra Gandalf (die tovenaar) het huis van Bilbo Baggins binnen ging was dit deurtje 40% verkleint zodat het leek als hij groter was... Puur gezichtsbedrog dus. De hobbit huisjes op de set zijn van binnen helaas leeg maar het Baggins huisje is nog wel het begin van de gang ingericht zodat de binnenkomst nog kon worden gefilmd. De rest van alle binnen opnames zijn opgenomen in de studio in Wellington. De persoon die ons rond leidde vertelde ons ook wat een perfectionist Peter Jackson is. Zo hebben ze bijvoorbeeld een vijver gemaakt voor de opnames, dit hebben ze echter zo goed gedaan dat alles kikkers in de nabije omgeving naar deze vijver kwamen. De kikkers kwamen echter ook met het gepaste geluidsvolume dat de acteurs opgegeven moment niet meer te horen waren. Op dit moment heeft Peter Jackson de helft van zijn crew de vijver in gestuurd om zoveel mogelijk kikkers te vangen en deze in een vijver een paar kilometer verder op los te laten. En zo zijn de pruimen bomen die in de eerste film van lord of the rings precies vier seconden in beeld zijn geweest waren helemaal geen pruimen bomen... In het boek staat beschreven dat Frodo, vlak voordat Gandalf de eerste keer het dorp in komt, onder een pruimen boom ligt. Dit leek Peter Jackson een goed beeld om aan vast te houden. Echter had hij nog al moeite met het vinden van een pruimen boom in de juiste size. Gelukkig heeft hij hier een oplossing voor gevonden, de appels en peren bomen hadden gelukkig wel de juiste size dus heeft hij een aantal bomen aangeschaft en een aantal studenten, vrijwillig, deze bomen laten strippen en laten decoreren tot volledige pruimenbomen die vier seconden in beeld waren.

Het was echt een super geslaagde rondleiding en aan het einde kregen we in The Green Dragon een hobbit refreshment en gingen we langzaam richting de bus die ons weer terug bracht naar de auto's. Langzaam zijn we als hobbitjes richting onze slaapplek gegaan. Deze avond hebben we op een veldjes geslapen aan een meertje met een SCHONE WC jeeeej!! En na een rustig nachtje en een uitgebreid ontbijtkoek hebben we de reis naar het zuiden voortgezet via de stinkende geisers in Rotarua, Lake Taupo (echt super mooi) richting Tongariro national park. Want zoals sommige weten heb je in dit park The Tongariro Crossing, een van de 10 mooiste hikes van de wereld en die moest ik natuurlijk doen. We hadden een plekje uitgekozen via een app maar die hebben we helaas niet kunnen vinden dus hebben we op de parkeerplaats van een scenic view geslapen, dit bleek een hele mooie waterval te zijn. S avonds hebben we hier een vuurtje gemaakt en hier ons eten op klaar gemaakt. Omdat s avonds hier de temperaturen dalen en het enige vuur dat we hadden het kampvuur was zat ik daar met mijn fleece trui aan en een lampje op m'n hoofd... Wie had dat gedacht van dit prinsesje?!

De ochtend waren we oprijd opgestaan voor de Crossing, die zo ongeveer 6 tot 7 uit duurt. En om 10:15 begonnen we vol bepakt met eten, drinken en kleding om ons warm te houden aan de klim. Het was wat warmer als dat we dachten dus na de eerste kilometers stond het zweet ons op de rug en gingen de truien snel uit. We zetten voet richting Mount Tongariro met Mount Doom aan onze zij (dat is die berg van Lord Of The Rings waarin de ring wordt vernietigd). Het begin ging eindelijk vrij prima, een paar trappertjes en hellingen maar na de eerste top werd het toch wel wat zwaarder en voelde ik me als een mini berggeitje buiten het hoog seizoen (uit topconditie dus). Hoe hoger we ook kwamen hoe harder het ging waaien en hoe kouder het werd dus de truien gingen snel weer onder de jassen en de mutsen werden tevoorschijn getoverd. En na het meest geweldige uitzicht vanaf de top van 1886 meter begonnen we aan onze 10 km lange afdaling. Een makkie zou je denken, helemaal voor mensen die met gemak 10 km hardlopen en vijf dagen in week worden betaald om 20 km per dag te lopen, maar dit viel flink tegen. Door het steeds afremmen tegen de helling ga je dit voelen in je knieën en uiteindelijk in je heupen en kostte dit bijna meer energie dan een berg beklimmen.

Rond 16:15 waren we eindelijk bij het eind punt en waren we heel blij dat we het hadden gehaald. Het was zwaar maar het was het bijna breken van beide enkels over die rot stenen en bevroren vingers meer dan waard. Wat we daar hebben gezien was zo ongelofelijk mooi en valt bijna niet te omschrijven. En de douche erna voelde daardoor nog lekkerder. Maar dit was een eens en nooit meer en dit werd nogmaals bevestigd toen we de dag erna wakker werden en ik me als 65+ voelde met mijn pijnlijke heupen van de afdaling.

Met de spierpijn in het lichaam reden we de dag erna naar Windy Wellington. Hier hebben we twee nachtjes geslapen. We kwamen wat later aan de eerste dag en hebben besloten om nog een dagje te blijven om wellington in te gaan, een dagje rust. Deze dag hebben we lekker gelunched, museum bezocht, een toppunt gekocht voor ons veel te harde bed, biertjes gedronken en heerlijk gegeten bij Crab Shack in de haven.

En nu zitten we alweer op het zuider eiland. Vandaag, 29 april, hebben we de Ferry gepakt naar het zuider eiland en gaan we de fjorden bekijken, Bluff oesters eten in Bluff en nog veel meer. En toen we van de boot af kwamen wisten we meteen dat het zuider eiland ons zou gaan verrassen want het was meteen weer adembenemend.

CANT WAIT!

Goodbye Auckland

Ik heb al een tijdje niks meer geschreven... Sorry sorry sorry maar om hier goed te maken heb ik twee verhalen. Dus eerste deze over mijn laatste twee weken in Auckland gevolgd door mijn eerste week reizen samen met vriendje lief.

5/4/2015

de laatste twee weekjes in Auckland zijn aangebroken en Justin komt bijna.

Terwijl in Nederland de zomertijd is ingegaan is hier de wintertijd aangebroken, maar echt herfst is het nog niet... De winter in Auckland kan een beetje vergeleken worden met de herfst in Nederland, het kan 6 dagen regenen en daarna kan de zon weer volop schijnen en zijn de temperaturen minimaal tussen de 4 en 7 graden. Gelukkig duurt het nog wel even voordat het in Auckland zover is en trek ik met het grootste plezier mn slippers nog aan en trek in s avonds een vestje aan omdat het dan wat kan afkoelen maar echt klagen kan ik nog niet.

De afgelopen weken had ik 40+ uren gewerkt en een aantal extra diensten gedraaid voor collega's in nood.... Wat moeten ze toch zonder mij. En door dat vele werken was is wel toe aan een beetje afleiding dus kwam the staff party van afgelopen week wel van pas. Op goede vrijdag was het restaurant gesloten dus dat was de aangewezen datum voor een hospo feestje.... en we weten allemaal hoe die feestje eindigen. Echter hebben de kiwi's, aussies (en schijnbaar ook de Engelse) een wet verzonnen waarbij er geen alcohol mag worden verkocht op goede vrijdag, eerste paasdag en eerste kerstdag. Gelukkig hebben ze voor de horeca een uitzondering gemaakt waarbij men een uur voor en een uur na het consumeren van een sustainible meal mag drinken.... Meest bizarre law ever!

we begonnen om 11:15 met een glaasje bubbels (wat legaal was want het was provided en dan mag het wel). Na deze refreshment liepen we richting onze sportieve activiteit: bowlen.... Gelukkig ben ik daar heel goed in en was mijn score zo laag dat de acht-jarige dochter van mijn baas een bijna hogere score had. Doordat er werd gezorgd voor eten mochten we tijdens het bowlen ook een drankje drinken... Of twee en voor sommige zelfs 3 of 4,5,6.... Etc. Maar zoals altijd heb ik mij natuurlijk keurig gedragen. Na het bowlen zijn we gaan lunchen en rond een uurtje of 5 was het feestje afgelopen en werden we het restaurant zacht handig uitgeschopt vanwege The Liqour Law. Aangezien we nog wel zin hadden in een feestje gingen we met een klein gezelschap richting het appartement van collega's om daar verder te gaan en een proper einde te maken aan een horeca feestje op het balkon van het appartement met het meeste mooie uitzicht ooit.

Door al het vele werken was is vergeten hoe mooi het hier kan zijn en hoe privelidged ik mag zijn dat ik hier ben. En terwijl ik op het balkon sta samen met mijn collega's met een wijntje in mijn hand terwijl de zon langzaam ondergaat en het langzaam donker zie worden besef ik mij dit weer. Auckland heeft dan misschien niet de magie van Londen of de chaotische schoonheid van Amsterdam maar wel een ongelofelijke rust, natuurlijk rust, die ik bijvoorbeeld elke keer weer beleef als ik ga hardlopen en het water hoor en de wind langs mijn sun-kissed skin voel gaan. En boven op dat balkon begrijp ik waarom mijn collega's, die uit alle uithoeken van de wereld komen , hier willen blijven en zo houden van deze plek en stiekem ben ik in deze maanden van Auckland gaan houden....

mijn beste vriendinnetje was hier!!!!

Jeeeej mijn beste vriendinnetje was hier!!!!

20/2/2015

mijn beste vriendinnetje is afgelopen zaterdag ochtend aangekomen. Nog nooit zijn we samen een weekendje weg geweest maar ze doorstzat wel 30 uur vliegen wachten op vliegvelden, en verschillende tijdzones om mij aan de andere kant van de wereld op te zoeken.

S'ochtends vroeg heb ik haar opgehaald op het vliegveld en daarna hebben we een rondje gemaakt door Auckland en hebben we geluncht. Omdat het super lekker weer was, was het plan voor die dag meteen al snel gemaakt: spullen pakken, bikini aan en naar het strand. Toen we aankwamen bij mijn kamer hing er een tas aan mijn deur met daarin een super mooi boeket. Omdat het valentijnsdag was had Justin een super mooi boeket laten bezorgen... echt super lief!

nadat we de bloemen op water hadden gezet hebben we snel de spullen gepakt en hebben we de rest van de dag op het strand gelegen, en ja we zijn ook verbrand. Omdat ik de zondag ook nog vrij was zijn we naar Waiheke geweest. Het weer leek in eerste instantie goed te zijn maar zodra we voet op het eiland zetten werd het meteen bewolkt en daalde de temperatuur.

We wilde het eiland verkennen met the public busses maar die rijden schijnbaar maar 1 keer in het uur..... En die hadden we natuurlijk gemist. Gelukkig vonden we een andere bus die ons naar The Batch bracht waar het uitzicht op de wijngaardn echt geweldig was. We hadden daar drie wijntjes geproefd en werden daarna weer opgehaald om onze tour te vervolgen. We wilde eigenlijk naar een olijfgaard maar die waren gesloten dus heeft de chaffeur ons naar een andere wijngaard gebracht: Stonyridge. Dit bleek een van de betere wijngaarden te zijn en we hebben onder het genot van drie proefwijntjes en een klein zonnetje genoten van het beste uitzicht ooit.

Aangezien we weer opties in auckland wilde zijn (hiermee bedoelen we voor 11 uur) moesten we weer vervoer vinden richting de hoofdstraat om daar wat te eten en de Ferry van 8:15 te pakken... Maar aangezien de bus maar een keer in het uur gaat was dat niet echt een optie, dus hebben we gelift tot aan de hoofdstraat. Jeej dat kunnen we ook weer van onze bucketlist afstrepen.

We hebben super lekker bij een italiaans restaursnt gegeten en waren weer opties bij de Ferry en lagen s'avonds uitgeput op bed.

Helaas moest ik de maandag en dinsdag dubbele diensten draaien, maar de rest van de week gelukkig alleen een ochtend of avond. Dus woensdag zin we lekker uiteten geweest bij Mexican in Ponsonby. Overdsg is Yvet naar een basisschool geweest in een van de buitenwijken van Auckland. Een vriendin van een collega van mij geeft les op een basisschool en het was geen probleem als Yvet een dagje zou meekijken om te zien hoe het er hier aan toe gaat. Dus dat was echt super dat dat mocht. in Nederland zijn alle basisscholen vrij gelijk, natuurlijk is er nog wel wat verschil tussen prive scholen, rijk en arm. Echter is dat verschil hier veel groter. De rijke scholen hier zijn vergelijkbaar met de nederlandse scholen, maar de arme scholen zijn zichtbaar een stuk armer. Yvet was op een van de wat armere scholen, deze school dat geen verwarming dus in de winter kon het er vrij koud zijn. Dit kunnen we ons in Nederland bijna niet voorstellen.

de laatste 4 dagen dat Yvet hier zou zijn was ik gelukkig vrij. De eerste dag hebben we zo min mogelijk was omdat ik vrij moe was van het werken. De dag erna hadden we een trip geboekt naad waitomo en Rotarua. S'ochtends vertrokken we eerst richting waitomo om the glowworm caves te bezoeken en die waren echt super mooi! Het was als een sterren hemel, alleen bewoog die sterren hemel nog al veel en hoopte we ook dat er geen op ons hoofd zou vallen. Hierna gingen we naar het agrodome waar ze demo's schapenscheren en schapendrijven geven. Dit was dus vooral een wel grappig tussenstop. Na deze 2 demo's gingen we op de tractor en kregen we een rondleiding over het terrein waar we foto's hebben gemaakt van koeien (want die hebben we natuurlijk niet in Nederland), hebben we schalen gevoerd en olijven- en kiwibomen gezien.

Als aller laatste gingen we naar Rotarua waar we eerst een Maori culture show kregen met Maori dans en zang. Dus we zagen erg veel grote ogen en tongen voorbij komen. Natuurlijk hebben ze ook nog de haka gedaan, the warrior dance van de Maori die ook wordt uitgevoerd door de All Blacks voordat ze gaan spelen. Voor de mensen die niet helemaal in de rugby zitten: de All Blacks is het nationale rugby team van New Zealand. Hierna gingen we naar de mudpools en geisers. Dat was hel tof om te zien, en gelukkig stonk het ook wat minder als ik van te voren had gedacht. Door de hitte en het sulfaat waren veel stenen groen en rood gekleurd en was het water was blauwer dan ik ooit had gezien. In de rest van de vrijdagen hebben we van het weer genoten en the art gallery bezocht, en vooral heel veel bijgekletst.

Doordat zo lang al alleen ben vergeet je hoe fijn het kan zijn om gewoon even je hart te luchten zonder dat er een halve wereld tussen zit. En dan niet bij zomaar iemand maar bij je beste vriendinnetje die al je dirty little secrets kent, en jij die van haar en elkaar begrijpt door alleen maar naar elkaar te kijken zonder wat te zeggen. De 10 dagen met Yvet gingen veel te snel voorbij en hadden nog wel wat langer mogen duren.

En zoals de mannen het gezegde hebben:" bro's before ho's", wil ik dit graag afsluiten met " chicks before d...." Nou ja je kunt wel raden wat daarop rijmt...

Goodmorning Prime minister

eindelijk zijn alle feestdagen voorbij en zijn alle kiwi's weer begonnen met werken en zijn alle kinderen en studenten weer naar school. Mijn kerst heb ik net wat anders door gebracht dan dat ik dat normaal zou doen.

27/12/2014

tijdens de kerstdagen was het restaurant gesloten dus ben ik tijdens eerste kerstdag met een huisgenootjes vaan Devonport geweest en s'avonds heb ik lekker voor mezelf gekookt. Tweede kerstdag vieren ze hier niet echt en het heet dan ook anders, namelijk Boxing day. Ik ben op deze dag met een aantal collega's naar the Boxing Day Races geweest. het was super lekker weer en ondanks dat ik mezelf heb ondergedompeld in zonnebrand ben ik toch op m'n rug, voeten en hoofd verbrand. Ik ga dus maar een flesje aftersun kopen.

tijdens oud en nieuw wordt er vanaf de Sky Tower vuurwerk afgestoken en verder is vuurwerk verboden, net als drinken op public spots... Dat is welmaat anders dan in Nederland waar iedereen boven de 18 vuurwerk mag kopen en mocht je van wat zwaarder geschut houden dan ga je 'even de grens over'.

1/1/2015

tijdens oud en nieuw Heb ik zoals (bijna) alle jaren gewerkt. Het restaurant was vanaf 7 tot de jaarwisseling volgeboekt en om iets voor 12 stroomde het hele restaurant leeg zodat men het vuurwerk kon bekijken. Op dat moment hadden wij eindelijk even de tijd op tot rust te komen, elkaar een happy new year te wensen en een wel verdiend glaasje bubbels weg te nippen. Hierna hebben we snel het restaurant opgeruimd en gesloten en zat ik om 1 uur aan de na borrel. Dus dat was een prima oud en nieuw.

vandaag heb ik de Nederlandse oud en nieuw gevierd met m'n mams, die helemaal alleen thuis was SCHANDE!! Dus ik heb tot iets na 12en voor wat gezelligheid gezorgd. Verder ben ik samen met dezelfde huisgenoot waarmee ik 2e kerstdag heb doorgebracht naar The Hobbit geweest. Zij had nog een vriend van haar meegevraagd, prima zou je zeggen. Alleen bleek dat ze allebei geen van de eerder films hadden gezien, wat opzich wel handig is als je het laatste deel van een trilogie gaat bekijken. Dus ze vonden de film beiden dus niks, daarbij vond mijn huisgenootje de visuals van de film te heftig.... Seriously....?! Dus mevrouw heeft de halve film met haar telefoon lopen spelen of haar ogen dicht gehad.... Super annoying! Maar gelukkig vond ik de film wel leuk.

7/1/2015

3 januari was het weer tijd om aan het werk te gaan en heb ik in 3 dagen 6 diensten gedraaid met alle dagen topdrukte Het is hier momenteel het cruise seizoen dus dat betekend dat het hier wemelt van de amerikanen en Duitsers met dikke portemonnee's en enkele platinum amex credit cards, niet verkeerd dus. Door de drukte en vermoeidheid ga ik fouten maken en kan ik niet de service geven die ik wil geven en de gast ook verwacht... Zondag avond heeft dit zijn toppunt bereikt wanneer mijn duty manager bedacht om mijn wijk in een keer vol te gooien waardoor ik 7 a 8 tafels in een keer moest opstarten... Een redelijk/onmogelijke taak in je eentje. Deze avond is er dan ook voor het eerst in vijf jaar horeca ervaring een gast onder m'n neus weggelopen omdat het te lang duurde. Nadat deze drama avond voorbij was heb ik mijn duty manager dan ook verteld dat wat hij van mij vroeg onmogelijk was en daar gaf hij me ook gelijk in... Maar dat neemt niet weg dat er gewoon iemand bij me in weggelopen en hij niet even bedacht om mij te helpen.

Na deze dagen had ik door een switch van shifts met een collega lekker 3 dagen vrij. En aangezien ik geen zin had om deze door te bremgen in Auckland heb ik een scuba drive les geboekt in Bay of Islands bij North Dive. Dit gedeelte in nieuw zeeland ligt 5 uur rijden van auckland en uiteindelijk ben ik eindelijk aangekomen in mij. hostel in Kerikeri. Het hostel dat ik had geboekt heeft kericentral. Het is klein hostel waar voor mensen zitten voor longterm die in de omgeving fruit plukken. De eerste avond hebben we buiten gezeten en een drankje gedronken en kon ik eindelijk echt gerelaxen. Kerikeri is vrij rustig dus dat wat voor de verandering wel lekker dus ik ben weer helemaal zen. Woensdag ochtend werd ik opgehaald voor het duiken. Voordat de duik pret begon kreeg ik eerst een aantal safety filmpjes te zien... Safety for all. Hierna zijn we naar de haven gereden om vanuit daar uit te varen naar Deep Water Cove om daar te gaan duiken. Tijdens deze boottocht heb ik blue penguins gezien (ook wel dwerg pinguïns genoemd) ze zijn zo schattig!!. Na het aantrekken van mijn zeer zware pak met flessen en extra gewichten om me beneden te houden mocht ik letterlijk een sprong in het diepe maken. Het was GEWELDIG!! Ik heb allerlei vissen gezien van klein tot groot en alle kleuren, paars, blauw, bruin en er kwam zelfs een school yellow tails om en door ons heen zwemmen en ik heb zelfs twee echte mevrouw puft gezien (de SpongeBob generatie zal me begrijpen). Overal waar ik keek waren er vissen, echt geweldig. normaal gesproken zie je deze vissen alleen achter glas maar nu zijn ze zo dichtbij dat je ze praktisch kan aanrakeN en ze schieten ook niet weg als je er aan komt. Na twee keer duiken was het helaas voorbij en gingen we terug naar de haven en hebben we halverwege drie dolfijnem gezien die met sierlijke sprongen de boot achterlangs passeerde. Het was heerlijk op de boot, lekker op de rand zitten en staren naar de eilanden en de hemelblauwe zee die naar maagdelijk wit verschijnsels zodra het de rotsen raakt.

op de heen pret vertelde een van de duik instructeurs dat de naam Bay of Islands is gegeven door Thomas Cook die als eerste persoon voet aan land zetten. Hij heeft schijnbaar iets gezegd in de trant van "Look a Bay of islands" en zie hier de naam van deze regio. De eilanden in bay of islands zijn vernoemd naar de kapiteins van de vloot van Thomas Cook.

Morgen ga ik weer terug naar Auckland om vrijdag weer te werken, maar deze keer ben ik wel helemaal zen.

25/2/2015

in de afgelopen weken heb ik veel gewerkt en de weekenden had ik vooral nodig om bij te komen en om van het weer te genieten. Vorige week was het een drukke week met functions en verschillende sport wedstrijden. De donderdag ochtend begon al goed met een ontbijt function waarbij ik om 7 uur moest beginnen. En zoals de meeste weten ben ik echt geen ochtend mens... Echter bleek dit geen gewoon ontbij te zijn maar HET ontbijt met de prime minister van nieuw zeeland waarbij alle sponsoren van zijn campagne aanwezig waren. En aangezien de eigenaresse van het restaurant een van die sponsoren is werd dit ontbijt bij ons gehouden. Dus dat was wel bijzonder om deze nieuw Zeelandse Mark Ruitte te zien. Na een geslaagd ontbijt en een (eindeloze) speech van deze rechtse rakker konden we het restaursnt weer terug bouwen en zoals van ouds restaurantje spelen.

Misschien is het wel interessant om te vertellen wie nou eigenlijk de eigenaresse is van The Foodstore, dat isnMelijk Julie Christie. Bij sommige media fanaten zal er misschien een vaag lichtje gaan branden, maar deze vrouw is de oprichtzter, CEO, co-founder van eyeworks voordat dit in 2001 werd verkocht aan onze eigen Reinout Oerlemans. Dit heeft haar, samen met her verkopen van een aantal tv formats, en smak met geld opgeleverd. Maar who knew dat eyeworks eigenlijk uit nieuw zeeland komt....

Dezelfde avond heb ik met Anna afgesproken die ik heb ontmoet in mijn eerste dagen in het hostel heb ontmoet. Haar dagen op de boerderij en host family zitten erop en ze gaat nu met vrienden nog twee manden rondreizen in Australië. Het was wel fijn om even met iemand te praten die ook rondreist en de dingen die je meemaakt, voelt, dingen die je mist en dan weet je ook meteen dat jij niet de enige bent die zich weleens alleen voelt of gewoon de behoeft aan een knuffel.

Het weekend van het heel druk in Auckland want het was een groot sport weekend met The Nines (rugby wedstrijd), de finale van the superbowls en de asia cup waar australie in de finale stond. Zaterdag avond, tijdens de finale van the superbowls, heb ik geholpen achter de bar en heb ik cocktails gemaakt... Jaja... Dat kan ik dus helemaal niet maar met een uitschreven lijst heb ik toch een aantal espresso martinis kunnen maken. Dus ik ben best wel een beetje trots aangezien ik nog nooit achter een bar heb gestaan :) na deze week was/ben ik helemaal gesloopt en heb ik 4 dagen dubbele diensten gedraaid en vonden mijn knieën het niet zo leuk dat ik de eerste dag van mijn weekend ook nog ging hardlopen... En dat heb ik geweten

en........ Volgende week zaterdag komt mijn aller beste vriendinnetje!!! Jeeeeej!! En ander halve maand komt eindelijk de aller mooiste man aan in Auckland!! Dus ik ben al begonnen met aftellen, kruisjes op de kalender en cirkels on THE days

see ya ;)

Job number two

Terwijl de temperatuur stijgt en het bijna hoog zomer is betekend dat hier ook dat het zomervakantie is voor alle scholen en nog veel belangrijker.... Het is volgende week kerst. Dit is toch nog een combinatie die bij mij nog niet helemaal klopt. Bij mij hoort het tijdens de kerst koud te zijn maar toch zit ik hier in mijn korte broek hempje en slippers. Heerlijk natuurlijk en ik mag ook zeker niet klagen maar ondanks de kerst gekte die hier langzaam op gang komt heb ik nog nier het gevoel dat het volgende week al zover is. Tijdens de feestdagen zal Auckland vooral uitgestorven zijn en zullen alleen nog de toeristen in het centrum te vinden zijn. Veel restaurants zullen gesloten zijn en ik ben dan ook vrij met de kerst, so what to do.....?! Zo als het nu uitziet is het tijdens de kerst droog dus hoogstwaarschijnlijk zal ik op het strand van waiheke te vinden zijn met een huisgenoot en tweede kerst dag kennen ze hier niet, het heet hier dan ook Boxing day. Het plan is om op die dag naar The Boxing Races te gaan met collega's, dus dat was voor mij weer een geldig excuse om te gaan winkelen.

Wel zal dit voor mij een rare kerst worden zo aan de andere kant van de wereld. Het is maar goed dat ik niet zo gehecht ben aan kerst aangezien ik bijna alle jaren heb gewerkt. Maar jullie hoeven in iedergeval niet bang te zijn dat ik mijn kerst geheel alleen doorbreng (En daar ben ik ook heel blij mee)

29/112014

de afgelopen week heb ik Auckland verder verkend en wat gewerkt. Ik werk maar drie uur per shift en maak maar 15 uur per week... Niet zoveel dus. En vandaag heb ik te horen gekregen dat ik niet meer uren kan maken. Dus dat wordt opzoek naar een tweede baantje

Afgelopen dinsdag ben ik wezen surfen. Het was echt heel tof!! Na wat uitleg over de veiligheid en hoe ik op het board zou moeten staan mocht ik het water in. Het bleek wel wat lastiger als dat ik dacht dat het zou zijn. Maar na een kleine twee uur zwoegen werden mijn taloze pogingen eindelijk geprezen en heb ik op mijn board kunnen staan. Na de pauze werd het vloed dus de golven werden hoger en de stroming nam toe. Hierdoor werd het nog zwaarder om door het water te lopen. Na 4 uur in het water was het surf plezier afgelopen en was ik helemaal gesloopt. De rest van de dag heb ik dan ook weinig gedaan. De dag erna werd ik wakker met ongelovelijk veel spierpijn in mijn bovenramen en borst... Auchhh.

Ik ben ook druk bezig geweest met het zoeken naar een tweede baantje en bij restaurant nummer 4 ( genaamd Jack Tar) was het meteen raak: trail day tomorrow! Het is een restaurant in de haven en aan het water. De man die mijn cv aannam zei dat hij me makkelijk 35 uur kon geven. Na vier weken in Nieuw Zeeland weet ik dat het eerst zien is en dan geloven.

3/12/2014

maandag ben ik gebeld door The Foodstore of ik vandaag een dagje wilde meedraaien. Schijnbaar werkt er een Nederlands meisje die (bijna) dezelfde opleiding heeft gedaan en zij had het management verteld dat mijn cv er goed uitzag en mij zeker moest uitnodigen voor een proefdagje. Het is een wat luxer restaurant die voornamelijk NZ producten gebruikt.

Voordat mijn 3 uur durende trail zou beginnen ben iknaar Orewa geweest. Het is (schijnbaar) het Scheveningen van Auckland en met 1,5 uur met de bus ben je er. In eerste instantie ben ik er niet heen gegaan voor het strand maar voor de Go Dutch shop die ze daar hebben met Nederlandse producten, en dat moest ik natuurlijk zien. Aangezien het verschrikkelijk lekker weer was heb ik mij laten verleiden om op het warme zand te gaan liggen en lekker bij te kleuren (voor zover dat kan bij mij).

Via Facebook blijf ik een beetje op de hoogte van het nieuws in Nederland en alle Sint festiviteiten. Het is zo apart dat ze hier bezig zin met de kerst parade terwijl bij de schoen nog wordt gezet. Dus na het bakken in de zon ben ik naar the Go Dutch Shop gelopen en ze hadden van alles. Maar omdat het wat duurder is dan in Nederland heb ik alleen een zakje chocolade pepernoten gekocht.... Namnamnam!! Zo heb ik toch nog een beetje Sinterklaas. Om trouwens even aan te geven wat iets duurder is betaal je hier voor een grote pot pindakaas $14, en hoeveel ik ook van pindakaas hou... dat is me iets te gek.

Hierna had ik mijn trail bij The Foodstore en het was super. Qua service is het vergelijkbaar met wat ik eerder heb gedaan in Nederland, dus voelde het net als thuiskomen. Ze hebben me meteen een aanbod gedaan voor een casual contract, maar ik zal wel fulltime werken. Dat is in ieder geval wat ze hebben beloofd. Wel moet ik natuurlijk wel kijken wat mijn huidige baantje hier van vind, dat vind ik namelijk wel zo netjes. Dat heb ik vandaag dus meteen gedaan en dat was geen probleem, en naar mijn mening was dit liever nog gister dan vandaag. Maar goed volgende week kan ik meteen beginnen bij The Foodstore.

Het is ook wat dichterbij mijn kamer en het heeft een mooi uitzicht op het water en de haven, ik zeg: let the party begin! ( voor de mensen die nieuwschierig zijn is hier de site: thefoodstore.tv)

Wat trouwens wel vrij grappig is, is dat miin nationaliteit regelmatig niet wordt geloofd. Wanneer ik vertel dat ik Nederlands ben wordt ik soms met veel ongeloof aangekeken en zegt men dat ze eerder dachten dat ik van de andere kant van het kanaal kom, hiermee bedoel ik dus schots, Brits of Iers. En nee dit komt niet door mijn strawberry blonde haar en mijn lichte huid maar door mijn Engelse uitspraak. Thank you London en eindeloze avonden met Engelse crime series!

5/12/2014

hoort de wind waait door de bomen en Sinterklaas kapoentje... Ondanks dat de kerst hier in volle voorbereiding is heb ik toch nog een klein beetje Sinterklaas met mij chocolade pepernoten die ik vanavond onder het genot van een filmpje ga opeten... Cant wait ( hij is die avond niet opgegaan want halverwege kon ik geen choco pepernoten meer zien)

Ik heb ook eindelijk een goede internet verbinding dus ik kan eindelijk weer Skypen en facetimen zonder dat de verbinding uitvalt.

In de afgelopen weken heb ik mijzelf als drie keer buiten gesloten en door de weeks is dit geen probleem maar in weekend kost die $20 of $50, dit hangt een beetje af van het humeur van de huis meesteres. Het is er eentje met een hoofdletter M en zweep in haar kast (dat denk ik dan).

Na twee weken wachten heb ik gister eindelijk mijn pakketje ontvangen van vriendje lief! Nou ja haal dat -tje er maar af want hij was heel groot en helemaal volgestopt met Nederlandse dingetjes zoals pindakaas, hagelslag, chocoladeletters en mijn ouders hadden er nog een stuk kaas in gestopt (die tot mijn grote verbazing door de douna is gekomen). Maar het leukste en liefste zijn de kaartjes en foto's die er bij zaten en de liefde waarmee alles is verzonden. Dit bewijst dus echt dat ik niet alleen de aller mooiste en lekkerste maar ook de aller liefste man aan de haak heb geslagen, maar dat wist ik natuurlijk al.

Ik wens iedereen een hele fijne kerst geniet er van en de foto's van mijn kerst op het strand en de races die volgen natuurlijk snel!!

Werk en een kamer :)

Er zijn weer twee weken verstreken en het is nu precies drie weken geleden dat ik vertrokken ben uit Nederland dus het is weer tijd voor een tweede verhaal over mijn reis :)

7/11/2014

Het weer is erg wisselvallig dus het perfecte weer naar het museum te gaan. De geschiedenis en kunst van de Maori was erg mooi en er waren verschillende houtkervingen te zien met veel detail. De rest was wel oke, dus het was een goede dag invulling.

8/11/2014

Het weer was vandaag gelukkig een stuk beter dus ik ben samen met Virginia (een van mijn kamergenootjes) naar Waiheke geweest. Het weer was echt super, deze zon scheen en het was teminste 209 graden. We zijn door de bush bush gelopen om de verschillende stranden te bezoeken. In totaal hebben we 6uur gelopen en zeker 10 km afgelegd. Heuvel op, heuvel af en na het vele lopen vonden we dat we wel een drankje hadden verdiend... Het was tijd voor BIER!!

Gelukkig ben ik ondanks de vele zon niet verbrand (de ochtend erna kom ik er achter dat mijn hoofdhuis toch is verbrand).

10/11/2014

Gister ben ik overdag naar Albertpark geweest en heb daar lekker in het zonnetje gelegen. Boekje erbij en een lekkere smoothie van Tank en genieten maar.

Vandaag ben ik naar Ponsonby geweest met Virginia. Het is een schattig wijkje met veel leuke eettentjes en winkeltjes

11/11/2014

Vandaag zou mijn contact van het Rendezvous hotel binnen komen, echt is dat niet gebeurd...Suprise. Ik heb dus zelf maar een mail gestuurd met de vraag naar de stand van zaken. De F&B Manager van het hotel vertelde mij dat hij nog niet zeker was of hij mij ging aannemen omdat er nog andere kandidaten waren voor een interview en hij pas hierna maar duidelijkheid kan geven...En wanneer dat is... Geen idee. Had me dan ook geen contract beloofd, stelletje badgasten!

12/11/2014

Eindelijk ben ik uitgecheckt bij Nomads en zit ik op mijn kamer in 33 Mountstreet. Ik moet nog wel wat gezelligheid creeren maar het begin is er. Vanavond heb ik een afspraak met Chris van InterneX over de mail die ik van het hotel kreeg. Ook hij was namelijk in de veronderstelling dat ik was aangenomen. Vanavond gaat hij mij dus als het goed is helpen aan werk.

Het weer is vandaag niet zo super. Het regent veel en dat zal het waarschijnlijk de hele week gaan doen.

14/11/2014

Chris was vergeten dat hij gisteravond rugby training had dus om het goed te maken heeft hij gister voor de lunch betaald. We hebben in een klein Mexicaans restaurantje gegeten in Ponsonby central, een kleine food market. Ik heb nog nooit zo lekker Mexicaans gegeten als hier. We hadden taco's met pulled pork en crispy coconut chicken, nomnomnom!! Ik heb hier mijn nummer achter gelaten om hier mogelijk te werken. Daarna zijn we naar een pub geweest voor werk en ik mag hier vanavond proef draaien.

De dag dat we lunch hebben gehad in het Mexicaanse restaurant werk ik meteen gebeld of ik een proef avond kon komen doen en dat was echt super! Het is een klein restaurantje met ongeveer 20 tafels binnen en 6 buiten, maar het was redelijk druk. Ze willen me graag hebben, dus ik heb ze beloofd om na mijn proefdag bij Chapel (de pub) direct te laten weten wat ik doe.

Het internet in mijn kamer is helaas wel heel duur. Ik betaal per maand 20 Dollar voor 1.2GB en dat is na 2 keer skypen er al doorheen. Belachelijk eigenlijk als je bedenkt dat je in Nederland overal Wifi hebt.... Dus dat wordt geen films kijken, muziek luisteren etc etc voor een lange tijd.

16/11/2014

Afgelopen vrijdag heb ik meegelopen bij Chapel maar ik was er vrij snel overuit dat ik liever voor de bar sta dan achter de bar. Ik kreeg een beetje last van flashbacks van feestjes in het Ijsselhotel waar enkele dronken mensen dansde en ik daar doorheen moest lopen met legen glazen of nog erger... een vol dienblad... levensgevaarlijk!!! Ik heb ze dus meteen die avond verteld dat ik meer een persoon ben voor een restaurant dan voor een pub, maar dat ik graag nog een keer terug kom voor een drankje.

Gister heb ik trouwens ook meteen een paar uurtjes meergelopen bij het restaurant. Daar kwam ik er achter dat ik een collega heb (hoofd bediening) die het allemaal iets te serieus neemt. Ik hoefde maar twee uurtjes te werken en alleen de pas te lopen, prima. Maar als een gast een mij vroeg om wat te bestellen moest ik vervolgens eerst hem erbij halen. Hoe stom staat dan?! “Sorry meneer ik haal even mijn collega erbij want ik mag uw bestelling niet opnemen.” Daarbij kwam hij ook nog aan tafel staan als ik een bestelling aan het opnemen was om mij vervolgens weg te wuiven... Achtelijk!! Ik heb hem dus op een nette manier verteld dat wat hij deed er verschrikkelijk stom uitziet en ik dat ik prima een bestelling kan opnemen... Dit is per slot van rekening niet het eerste restaurant waar ik werk.

18/11/2014

Gister ben ik naar het aquarium geweest. Het was wel leuk, alleen het nadeel van naar het aquarium gaan is dat ik over eten in zie of het is gerelateerd aan een catroon die ik vroeger iets te veel heb gekeken... iets met een spons die in een ananas woont in een stad genaamd Bikinibroek en vrienden heeft in de vorm van een zeestar, een octopus en een krab. Mijn dag zat dus vol met tonijn die erg lekker zou smaken op en de BBQ, octo's, nemo's en patricks.

Vandaag ben ik naar Rangitoto geweest. Het is er echt super mooi!! Het is een eiland onstaan uit een vulkaar. Dus eigenlijk loop je op een vulkaan en dat is dan ook te zien aan de wegen en de brokken steen die naar de weg liggen. Het is een soort van maanlandschap met begroeing omringt met een blauwe zee die je alleen in vakantie brochures ziet (al jaloers...? Dat was namelijk wel de bedoeling ;) )

Verder ben ik aan het werk en probeer ik Auckland steeds meer te verkennen zodat ik niet steeds een beetje verdwaald raak als ik ga hardlopen of onderweg ben zonder mijn ipad met navigatie app.

Onderweg ontmoet je veel mensen met verschillende nationaliteiten met allemaal hun eigen kenmerken:

• Bij de Denen draait kerst om de kerstboom. Tijdens kerst dansen zij om de kerstboom en zingen liedjes. Ze rennen/lopen/dansen/zingen tot dat ze moe worden en gaan dan verder met cadeaus en eten.

• In Canada hebben ze Aboriginals die in reservaten wonen (en ik maar denken dat Aboriginals alleen in Australie wonen)

• En wanneer je Sinterklaar probeert uit te leggen kom je er achter dat wij toch wel een aparte tradititie hebben want je krijgt veel scheve gezichten tijdens de uitleg van Sinterklaar en zijn Black Peter.

Liefs Marjolijn (Oh ik heb een soort van nieuwe naam hier: Mary. Aangezien niemand mijn naam hier kan uitspreken, ik begin dus onderhand een beetje schizofreen te worden)

Kia ora Nieuw Zeeland

nou daar zit ik dan in een internet café om mijn eerste verhaal te vertellen... Ik ben nu een klein weekje hier en het weer begin goed bij te trekken. Er zijn nog geregelmatig flinke regenbuien maar zoals het gezegde " na regen komt zonneschijn" luidt zo gebeurd het hier ook ( tot nu toe dan).

De afgelopen dag heb ik een boekje bijgehouden om jullie op de hoogte te houden van allen dingen die ik doe, hoe het met me gaat etc etc.

Om bij het begin te beginnen: mijn vlucht 31/10/2014 - 2/11/2014 Het nemen van afscheid heb ik natuurlijk al wel een keertje eerder gedaan, 6 maanden naar Londen, een jaartje op me zelf wonen... Maar deze keer was anders. Afscheid nemen van iemand van wie je houd is zwaar en zorgt ervoor dat je met rode ogen en doorgelopen make-up door de douane moet (thanks my love) en ik moet ook eerlijk bekennen dat tijdens het schrijven hiervan mijn traanbuizen weer beginnen te jeuken.

Nadat we waren opgestegen was het tijd om de Lonely Planet nog verder door te spitten en Familiy Guy te kijken :). Aangekomen in Dubai en de douane te hebben gepasseerd komt de eerst cultuur shock: de wc was geen wc zoals jij en ik hem kennen maar een gat in de grond... Na alle vluchten te hebben overleefd en geen last te hebben van mijn grote angsten over mijn buren, zoals morbide obesitas zodat ik wordt geplet of een stinkend persoon naast ben ik blij dat ik er ben... Oh de huil baby is helaas wel gesignaleerd. Na twee uur op het vliegveld van Auckland te zijn geweest en ze zeker wisten dat ik geen planten, dieren of andere illegalen dingen bij me had mocht ik eindelijk met de taxi naar Nomads (het hostel waar ik verblijf). Tijdens de rit kreeg ik nog een leuke Tour door Auckland.

Aangekomen op de kamer zijn er al andere meiden, 1 Deense, 2 Engelse en een Belgische. Samen met het Deense meisje en nog twee andere Denen hebben we eten gekookt in een overvolle keuken met backpackers, een grote gezelligheid dus. Door de lange vlucht heb ik last van een flinke jetlag en ben ik om 21:30 gaan slapen en heb de hele nacht in coma gelegen. Als ik om 6 uur wakker wordt voel ik me alsof ik een kater heb en de hele nacht heb lopen feesten en drinken... Nou zo voelt dus een jetlag.

De dag erna ben ik samen met Anna ( Deens kamergenootje) naar Mount Victoris geweest. Eerst met de boot naar Devonport en dan een flinke klim naar de top. Het is heel mooi en het uitzicht super! Het is hier heel groen en het water is blauw en niet dat donker groene onderdoorzichoge water dat je in Nederland hebt.

ik heb verblijf bij Nomads een week uitgesteld zodat ik rustig naar een kamer in Auckland kan zoeken.

4/11/2014. Een Nederlands meisje is in de kamer gekomen en samen met Anna gaan we een drankje doen. Overdag heb ik mijn job interview gehad en aan het einde van de week krijg ik mijn contract (als het goed is)

5/11/2014. Anna is vanmorgen naar de boerderij gegaan waar ze gast werken dus er is weer een lege plek in de kamer... Ben benieuwd wie er allemaal nog gaan komen. Het is bizar dat ondanks dat er zoveel mensen zijn met hetzelfde doel (reizen en nieuwe mensen ontmoeten) dat je toch zo erg op jezelf bent aangewezen en alleen kunt zijn.

vandaag heb ik ook mijn eerste appartementen bekeken: 1. 9 Victoria street Het is een vrij kleine kamer met een twee-persoonsbed en voor 185 dollar per week zou ik er klaar kunnen zijn. Er is geen WiFi maar wel een internetkabel. De kamer is vrij armoedig en het matras (want echt een bed kan je het niet noemen) is doorgezakt en ik krijg er de kriebels van. 2. 33 mount street. Deze kamer lijkt een beetje op de kamer die ik in Londen had alleen dan een tikkeltje kleiner. Er zit een een-persoons bed in en kost 170 dollar per week. De kamer ziet er netjes uit en gelukkig beter dan de eerste kamer. Er is een grote keuken en op elke verdieping twee douches en twee wc's waar steeds 8 personen gebruik van maken. Het zit vlak bij de university van Auckland dus er ziin veel studenten dus het lijkt gezellig. Volgende week woensdag mag ik erin.

na deze ontwikkeling voel ik me een stuk beter dan vanmorgen en heb ik weer zin om hier te zijn ipv mezelf af te vragen waarom ik hier ook al weer ben en waarom ik mezelf dit aan doe.

6/11/2014. Vanmorgen ben ik voor het eerst een klein stukje gaan hafdropen dus dat was een lekker begin van de dag. Overdag ben ik naar Mount Eden geweest, dat is een oude vulkaan. De omgeving is echt heel mooi en het uitzicht is geweldig. Vanaf hier ben ik een stukje gaan lopen door een wijk met allemaal mooie bomen en bloemen (klinkt heel zweverig maar het was echt heel mooi!). Hierna kwam ik in een winkelstraat terecht en was ik misschien een beetje de weg kwijt...oeps...en helaas kon de kaart van the Lonely Planet me ook niet helpen dus ben ik maar op mijn instinct naar het water gaan lopen????. Tricky natuurlijk want zoals iedereen weet heb ik geen gevoel voor richting maar uiteindelijk heb ik veilig de weg terug kunnen vinden... applausje voor mij ????. Ik ben terug gelopen via een pad dat alleen begaanbaar is met en opnieuw was dit ook weer erg mooi! Het is vandaag heerlijk weer en heb her grootste gedeelte zonder jas gelopen.

voor de rest gaat het goed met me, dus maak je geen zorgen. Volgens alle backpacks hier heb je zo je ups en downs en zal je die je hele reis door hebben. Maar ik ga nu vooral genieten! Ik laat snel weer wat van me horen!!

heel veel liefs vanuit het veel warmere Auckland!